Kontschoppende koffie

Het werkt gewoon niet. Ik ben een paar dagen in London, onder andere voor een workshop Copywriting voor gevorderden. Hoe heerlijk om uitgebreid met woorden in een andere taal te mogen spelen. Vooral een taal als het Engels. Die is toch echt rijker en creatiever dan het Nederlands. Qua woordenschat ontlopen we elkaar niet veel. In de Oxford Dictionary staan iets meer dan 500.000 woorden, terwijl het Woordenboek der Nederlandsche Taal zo’n 400.000 woorden bespreekt. Daar zit het ‘m dus niet in.

Ik vermoed dat het te maken heeft met het feit dat Engels door zo veel meer mensen wordt gebruikt. Als eerste taal in de Engelstalige landen. En als tweede taal in zo’n beetje de rest van de wereld. Al die mensen doen hun eigen ding met die taal. Praten op hun eigen manier. Schrijven in een eigen stijl. Straattaal en dialecten hebben invloed op de taal. Uitdrukkingen uit andere talen worden door het Engels overgenomen. Engels is kneedbaar en neemt als een spons die dingen in zich op die lekker blijven plakken.

Het is als Nederlands en Vlaams. We gebruiken compleet andere woorden voor eenzelfde ding (denk douche versus stortbad) en zetten zinnen anders in elkaar. En toch is het allebei Nederlands. We verstaan elkaar en beïnvloeden elkaars taalgebruik. Kunnen van elkaar lenen als we iets net even anders willen zeggen. Vermenigvuldig die kruisbestuiving met zo ongeveer de hele wereld en zie daar de eindeloze mogelijkheden.

Ik ben dol op Nederlands. Maar soms echt jaloers op mijn Britse collega’s, die gewoon wegkomen met ‘kontschoppende koffie’ en ‘vingerlikkend verrukkelijke cake’. Dat gáát dus niet in onze moerstaal. En vandaag vind ik dat even bloedig jammer.